Data 21 sierpnia 2007 roku na zawsze pozostanie zapisana w naszej pamięci. To był dzień, który rozpoczął się jak każdy inny, lecz przemienił się w dniu, który na zawsze odmienił życie wielu ludzi.
Wspomnienie tego tragicznego dnia wciąż jest żywe i pełne emocji.
Wtedy, tego dnia, nie można było przewidzieć, co się stanie kilka godzin później. Poranne czynności, rutynowe zadania i przekazanie dyżuru – to wszystko miało wygląd standardowego dnia pracy. Jednak nagle, o godzinie 14:27, wpłynęło pierwsze zgłoszenie o wywróconym jachcie. To wydarzenie było początkiem tragedii, która miała ogromne konsekwencje dla wielu osób.
Nikt z nas nie może opowiedzieć dokładnie, co działo się potem. Każdy zobaczył tę sytuację na swój sposób. Niektórzy pamiętają potężny wiatr, który nagle się rozpętał, inni wywrócone łodzie unoszące się na wzburzonym jeziorze, a jeszcze inni krople deszczu, które uderzały w twarze podczas walki z żywiołem.
To była bez wątpienia największa akcja ratownicza, w której braliśmy udział. Dwanaście jednostek ratowniczych, trzy łodzie ratownicze jako karetki wodne i 62 ratowników wzięło udział w tych dramatycznych wydarzeniach. Na jeziorach wywróciło się około 80 jednostek, a ponad 100 osób zostało wyciągniętych z wody. Niestety, nie udało się uratować 12 osób.
Chcielibyśmy podziękować wszystkim służbom, które wzięły udział w tej ogromnej akcji ratowniczej. Dziękujemy także tym, którzy wspierali nas w tym tragicznym dniu. To był moment, który potwierdził, że doświadczenie zdobyte przez lata pracy w ratownictwie zostało wykorzystane w stu procentach.
Dziś, po 16 latach, pamiętamy o tych wydarzeniach z szacunkiem i współczuciem dla rodzin ofiar i dla wszystkich, którzy brali udział w akcji ratowniczej. To tragiczne zdarzenie przypomina nam o kruchości życia i o tym, jak ważne jest nasze wspólne zaangażowanie w zapewnianiu bezpieczeństwa i pomocy innym w trudnych chwilach.
